Niek Loskamp gepresenteerd als nieuwe graaf van De Bokelbulkes
De elfde van de elfde is weer uitbundig gevierd in Noordoost-Twente en dat betekent voor carnavalsvereniging De Bokelbulkes om als tweede vereniging in de gemeente Losser een nieuwe hoogheid met gevolg te presenteren.
Maar dit betekende ook dat voor Mathijs, Wouter, Arjen, Maaike en Kayla er de tijd was aangebroken om het podium vrij te maken voor de nieuwe hoogheid. In residentie restaurant Hoge Boekel werd onder het toeziend oog van een volle feestzaal en in het bijzijn van hoogheden en leden van andere verenigingen, familie en belangstellenden in stijl afscheid genomen van deze hoogheid plus gevolg.
Om klokslag 22:11 uur maakte de nieuwe graaf zich bekend: Niek Loskamp. Hij zal de vereniging dit seizoen voorgaan in alle festiviteiten. Met medewerking en creativiteit van de technische commissie werd Graaf Niek 1 aan het carnavalvierend publiek gepresenteerd.
Ook dit jaar is graaf Niek 1 uiteraard niet alleen en stelde hij zijn adjudanten, Tom ten Vergert en Bart Loskamp, voor. Zij zullen de vereniging dit jaar samen vertegenwoordigen bij alle activiteiten. Dit trio heeft ook dit seizoen de privilege zich rond te laten rijden door een hofchauffeur: Michel Halink.
Graaf Niek
Beste feestvierders, carnavalsgekken, confettiverslaafden en polonaisevrienden.
Mijn naam is Niek Loskamp, 40 jaar jong de man van Joyce ten Vergert van zorgboerderij
Penninkskotten —Vader van Job en Ties en het aankomend kuiken. Mij is de vraag in Mei gesteld of
ik de nieuwe Graaf wilde worden. In goed overleg en de oppas vastgezet heb ik aanzoek kemissie het
verlossende antwoord gegeven met een Jah dat doot wiej.
We wonen in Losser aan de Voswinkelweg, oftewel: de Champs-Élysées van Twente. Al jaren loop ik
mee in de carnaval, als bouwer, bestuurder, adjudant, en professioneel polonaise-loper. Ben echte
carnavals vierder nog lid van de Hoalthakkers, Martini kerlkes 2012 adjudant van Rudi ter Haar, de
Kalfkes tot 2023, de Bokelbulkes en waarschijnlijk nog een paar verenigingen waar ik per ongeluk lid
van ben geworden na een biertje of zeven.
Overdag ben ik uitvoerder bij Wilmink-Oosterveld op de Universiteit Twente. Daar zorg ik dat het
vastgoed blijft staan — en dat is al een prestatie, want sommige gebouwen zijn ouder dan mijn
drumstokken bij Excelsior-Losser. Maandagavond is mijn dartavond, tenzij ik penningmeester ben,
adjudant, chauffeur of per ongeluk op een podium sta met een microfoon en een glitterhoed.
Dit jaar ga ik samen met mijn broer Bart Loskamp, zwager Tom ten Vergert mijn adjudanten en mijn
neef Michel Halink (Vonkie) als hofchauffeur een carnaval beleven waar zelfs de confettikanonnen
van onder de indruk zijn.
En daarom zeg ik: Onmeunig veel plezier in 2026! Trek je mooiste pak aan, vergeet je zorgen, en kom
met ons hossen alsof je leven ervan afhangt (en je lever het nog net aankan).
Alaaf, en tot in de zaal of feesttent!
Adjudant Tom
Alaaf hossende feestneuzen!
Ik ben Tom ten Vergert, 29 lentes jong en woon op het majestueuze Penninkskotten, waar de wifi
zwak is, maar de gezelligheid sterk. Samen met mijn vriendin Noa Groote Punt, deel ik het erf én het
bed. Pal naast dat bed run ik met mien pa ons melkveebedrijf, waar de koeien de baas zijn en wij
slechts hun personeel met oppositiegedrag.
Daarnaast werk ik bij Breuker Service in De Lutte, waar ik multitask met tractor, gereedschap en af en
toe een verloren moersleutel. In mijn vrije tijd trek ik met trekkers, klootschiet ik met chirurgische
precisie en test ik de dorstgrens van Twente met een biertje of zes, puur wetenschappelijk natuurlijk.
Op Penninkskotten is altijd wat te doen: van modder tot melodrama. Ik ben lid van de
BokelBulkes/Kalfes én de Grösmeeierkes, en ben inmiddels zo vaak adjudant geweest dat ik
overweeg een stempelkaart aan te vragen. Maar ja, voor je zus en zwager doe je alles, zelfs glitter
dragen op onmogelijke plekken.
Dus zet je schrap, smeer je stembanden en poets je onderscheiding: dit jaar wordt het een omeunig
mooi carnavalsjaar, met meer feest dan verstand. Alaaf!
Adjudant Bart
Hallo allemaal,
Ik ben Bart Loskamp, 37 jaar jong (in m’n hoofd nog 25), getrouwd met Mendy – de vrouw die mij
gelukkig door het leven (en de carnaval) loodst – en trotse vader van drie prachtige kinderen: Bente,
Stijn en Linde.
Doordeweeks houd ik me bezig met vlees bij Bolscher uit Enschede – dus ja, je zou kunnen zeggen
dat ik letterlijk “in de vleeshandel” zit. Als accountmanager zorg ik ervoor dat niemand iets
tekortkomt... op de barbecue dan.
In mijn vrije tijd ben ik overal waar iets te doen is voornamelijk in Overdinkel bie t’Trefhuus. Zo trap
ik ook een balletje bij het tweede van Sportclub Overdinkel of bij de 35+ . Ik gooi graag een pijltje bij
de Black Widdows Darts in ’t Trefhuus, Tevens ben ik bij de Carnavalsvereniging De Veldmuuskes én
De Jagermeesters. Je zou bijna denken dat ik klonen heb, maar nee hoor – ik ben gewoon overal
tegelijk te vinden (vooral als er muziek en bier is).
Daarnaast kom je me vaak tegen met een dienblad in de hand; of dat nou is om te tappen of om te
proosten – als er gefeest wordt in Overdinkel, ben ik van de partij.
Kortom: een echte gezelligheidsdier, met het hart op de juiste plek, de neus richting de tap en altijd
in voor een lolletje. Alaaf!
Hofchauffeur Michel
Proost, beste feestneuzen!
Ik ben Michel Halink, 46 lentes jong (plus een paar herfstblaadjes die ik niet kon ontwijken). Samen
met mijn prachtige dochter Femke (tevens CEO van ons huishouden) en onze harige diva op vier
pootjes, Gucci, woon ik op het Kamp der Bakkers in het bruisende wereldstadje Losser. En met
aansluiting van bonusdochter Christy is mijn clubje compleet.
Het grootste deel van mijn leven heb ik rondgebanjerd als “Vonkentrekker”. Een vak waarbij je
onbedoeld vonken kunt creëren in een technische vorm vol spanning. Sinds de bouw van de Grolsch
brouwerij ben ik in het Losserse carnavalsland beter bekend als “Vonkie”, waardoor soms wel de
misvatting is dat ik licht geef in het donker én op feestjes.
Carnaval zit bij mij niet alleen in het bloed, maar ook in de tempex. Liep ik vroeger met mijn vader
mee om bij de Martini Kerlkes de kachel op te stoken, tegenwoordig probeer ik vooral de creativiteit
op te stoken bij de Hoalthakkers. Mijn piepschuimende trucs geef ik daar graag door aan de jonge
garde.
En daarnaast ben ik ook nog vrijwilliger bij de voedselbank Losser, waar ik niet alleen
voedselpakketten uitdeel, maar ook een gezonde portie flauwe grappen.
En dan nu Niek: Aardig wat Carnavalskaters geleden zaten hij en ik in de Hoalthakkers-kantine, en ik
wees naar een poster met hoogheden: “Kijk, hofchauffeur, dát lijkt mij ook wel wat!” Niek keek me
aan alsof ik net had gezegd dat ik de nieuwe Batman wilde worden, maar beloofde: mocht hij ooit
weer op de bok komen, dan zou hij bij mij daarop terugkomen.
En jawel hoor, afgelopen zomer kwam dat bericht. “Bereidt oe moar vast veur” zo klonk het, oftewel
anders gezegd, zorgen dat hij als hoogheid niet na een laat feestje (wederom) in de struiken belandt,
tenzij het een geplande landing is.
Na vorig jaar als Markies de ludieke hoogheid te mogen hebben gespeeld mag ik nu met trots en met
‘veul skik d'r an’ de Hofchauffeur zijn voor dit familiaire trio bij deze geweldige en bruisende
vereniging de Bokel Bulkes en Bokelkälfkes. Oftewel: zij aan de goudgele rakker, en ik als bewaker
van het octaanniveau.
Samen maken zij er een mooi carnavalsjaar van onder het motto:
“WIEJ HOALT DE MOAT”
Na de bekendmaking vervolgde de avond met het ten gehore brengen van het gravenlied, werden de
onderscheidingen uitgereikt en werd onder het geluid van het eigen DJ-duo en van hofkapel De
Tukkerbloazers de polonaise ingezet en kan ook voor De BokelBulkes met haar nieuwe hoogheden
het nieuwe seizoen beginnen.
